17. acınası haldır. yəno o insana acımaq lazımdır, qınamaq yox. həftələrdir mənim içində olduğum vəziyyət kimi. darıxıram deyə qışqırmaq istəyirəm, qışqırırsan, ama bəzən yetmir, daha da çox qışqırmaq ya da birilərinə dərdini çatdırmaq istəyirsən. heç bir feedback gözləmirsən, məqsədin o darıxıram yazısını kiminsə görüb səni o sıxıntıdan qurtarması deyil zira. sadəcə bildirmək istəyirsən. ama başqalarını da öz dərdinlə sıxmamaq üçün etmirsən.
keçmişdə etməmiş olduğum şeylər üçün sıxılıram, indi etdiyim və etmədiyim şeylər üçün sıxılıram, ən betəri isə gələcəkdə etməyəcəyim/edəbilməyəcəyim şeylər üçün sıxılıram. sahib olmadığım şeylər üçün sıxılıram.
potensialının üstünə çıxan adam xoşbəxtdir, çünkü əldəki data'lar normal şərtlərdə onun o mövqeydə olacağını işarə etmirdi, ama o bunu aşıb. potensialının alyında qalan insan isə bədbəxtdir. əslində onsuz da potensialının altında qaldığı üçün belə bir nəticəyə gəlmək olar ki; deməli o adamın potensialı əslində bu imiş zatən, potensialının üstünə çıxa bilməməsi də onun bir zəifliyidir. müəyyən mənada doğru antitezisdir. ama bu antitezis, həmçinin kapitalist antitezisdir. sizə fürsətlərdən yararlana bilmədiyiniz üçün altda qaldığınızı deyir. şəraiti nəzərə almır, afrika uşağı ilə böyük krallıq uşağını bir tutur. ama betəri, afrika uşağına verilən fürsəti dəyərləndirə bilməməsidir.
dünyanı gözəllik xilas etmir, etməyəcək. bu ifadə ritorikadan o tərəfə keçmir. içni sikm, yazılanların yarıdan çoxu ritorikadır, hətta %85'i. eynilə insan həyatı kimi, yaşamaq özü ritorikadır, gözəl bacaranlar gözəl yaşayır. ama yox, insan bu qədər bəsit varlıq deyil axı onu bir cümlə ilə ümumiləşdirək?
nəysə, dünyanı məhv edən şeydir gözəllik.
sıxılıram.